June 26, 2008
June 21, 2008
မရယ္ခ်င္လည္း ျပံဳးေပးပါ...
အပိုင္းအစ(၁)
A: အစာေၾကဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘီယာေသာက္တယ္….
ေသြးခုန္ႏႈန္း သိပ္ျပီး နိမ့္ေနရင္ ဝုိင္အရက္အနီကို ေသာက္တယ္….
တုတ္ေကြးျဖစ္ရင္ေတာ့ ေကာ့ညက္အရက္ သို႔မဟုတ္ ရမ္ကို ေသာက္တယ္….
အဲ…. လည္ေခ်ာင္းနာရင္ မီးေတာက္ အရက္ကို ေသာက္ခ်လိုက္တယ္….
(ရည္းစားကို လြမ္းနာက်လာရင္ေတာ့ ေဗာ့ကာေသာက္တယ္….)
B: ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေရေသာက္သလဲ….
A: အဲဒီေရာဂါမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ့ဆီမွာ မရွိေသးဘူးဗ်….
-----***********-----
အပိုင္းအစ(၂)
အပိုင္းအစ(၂)
PCO ဖုန္းဆိုင္တစ္ဆိုင္တြင္ ဖုန္းဆက္ရန္ေစာင့္ဆိုင္းေနသူမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနသည္…
ထိုစဥ္ ဖုန္းဆက္ရန္ အလွည့္ေရာက္ရွိလာေသာ လူတစ္ေယာက္သည္ ဖုန္းခြက္ကို ေလးကန္စြာ မကိုင္၍ ဖုန္းခလုတ္မ်ားကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ႏွိပ္သည္…
ျပီးလွ်င္ သက္ျပင္းရွည္ခ်ကာ ဖုန္းခြက္ကို နားနားသို႔ကပ္လိုက္သည္…
ထို႔ေနာက္ အတန္ၾကာ စကားေျပာျခင္း မရွိပဲ ျငိမ္သက္ေနသည္…
သူ႔ေနာက္မွ ဖုန္းဆက္ရန္ ေစာင့္ေနသူမ်ားက လံုးဝစိတ္မရွည္ေတာ့ပဲ…
"ေဟ့လူ… ဖုန္းဆက္လို႔ မရလဲ ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ေလဗ်ာ…"
"မဟုတ္ဘူး… ကၽြန္ေတာ့မိန္းမ စကားေျပာေနတယ္…"
-----***********-----
June 19, 2008
အပ်ိဳၾကီးဋီကာ
မိန္းကေလးမ်ားကို အသက္နဲ႔လိုက္ျပီး သတ္မွတ္ၾကပံုကေတာ့…
- အသက္(၁၃)ႏွစ္ အရြယ္မွ အသက္(၁၈)ႏွစ္ အရြယ္ထိကို… အပ်ိဳျဖန္း…
- အသက္(၁၈)ႏွစ္မွ အသက္(၂၅)ႏွစ္ထိကို… အပ်ိဳစင္…
- အဲ… အသက္(၂၅)ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ေတာ့… အပ်ိဳၾကီးလို႔ သတ္မွတ္လိုက္ၾကပါျပီ…
ျပီးေတာ့ ရွိပါေသးတယ္…
- အသက္(၁၀)ႏွစ္ကေန (၂၀) အတြင္းက အာဖရိကနဲ႔တူတယ္…
- (စိတ္ဝင္စားစရာေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္… ရွာေဖြစူးစမ္းစရာေတြရွိေနတယ္…)
- အသက္(၂၀)ကေန (၃၀) အတြင္းမွာေတာ့ အိႏိၵယနဲ႔တူတယ္…
- (တည္ျငိမ္လာတယ္… တိုးတက္ေနတယ္… အိေျႏၵရွိတယ္… သိမ္ေမြ႔တယ္… )
- အသက္(၃၀)ကေန (၄၀) အတြင္းကေတာ့ အေမရိကားနဲ႔တူတယ္…
- (အတတ္ပညာနဲ႔ ျပည့္စံုတယ္…)
- အသက္(၄၀)ကေန (၅၀)အတြင္းကေတာ့ ဥေရာပနဲ႔တူတယ္…
- (ႏွစ္လိုဖြယ္ရာ သိ္ပ္မရွိေတာ့ဘူး… ဟန္ပဲရွိေတာ့တယ္…)
- ေနာက္ဆံုး အသက္(၅၀)ေက်ာ္သြားရင္ေတာ့ ဆိုက္ေဘးရီးယားနဲ႔တူတယ္…
- (၄င္းရွိတာကို သိေပမယ့္လည္း… ဘယ္သူမွ မသြားခ်င္ၾကဘူး…)
မိန္းကေလးမ်ားဟာ… အသက္(၂၅)နားနီးလာျပီဆိုရင္… အသက္(၂၅)ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီဆိုရင္… အပ်ိဳၾကီးလုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္သည္ျဖစ္ေစ… မရည္ရြယ္ဘူးျဖစ္ေစ… “အပ်ိဳၾကီး” လို႔ ေခၚတာကိုေတာ့ လံုးဝမၾကိဳက္ၾကပါဘူး…
တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေခၚလိုက္မိတဲ့အခါ ျပန္ေျပာေလ့ရွိတဲ့စကားေတြကေတာ့…
- “ငါ တကယ္အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေနျပီလား” (စိတ္ထဲက ျပန္ေျပာတာ…)
- “ငါ အသက္မၾကီးေသးဘူး ထင္တာပဲ…” (မွန္ၾကည့္ျပီး ေျပာတတ္ေသာစကား…)
- “ငါ့ အလွကမွ ရင့္က်က္တဲ့ အလွ…” (ဆယ္ေက်ာ္သက္မ်ားက အပ်ိဳၾကီးဟု ေခၚေသာအခါ တံု႔ျပန္ပံု…)
- “ငါက သူ႔ထက္ေတာင္ နုပါေသးတယ္…” (သူမထက္ ႏွစ္နွစ္၊ သံုးနွစ္ငယ္သူမ်ား၏ ေခၚသံကို ၾကားရေသာ အခါ ေတြးေတာပံု…)
- “ငါက မျဖစ္ေသးပါဘူး… သူတို႔ကသာ အရိုးေဆြးေနၾကျပီ…” (သူမ၏စီနီယာ အပ်ိဳၾကီး လူပ်ိဳၾကီးမ်ားက ေခၚသည္ကို ၾကားရေသာအခါ ဆင္ျခင္ပံု…)
အသက္(၂၅)ေက်ာ္လာျပီး လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မရွိေသးသူမ်ားကို အပ်ိဳၾကီးလို႔ ေျပာမိရင္ေတာ့…
- “ငါက စြံရဲ့သားနဲ႔ အပ်ိဳၾကီးလုပ္မွာ…”
- “ငါက သေဘာက်တဲ့ လူမေတြ႔ေသးလို႔ပါ… ေတြ႔ရင္ေတာ့… စဥ္းစားမွာေပါ့…”
- “သူမ်ားေတြ မဂၤလာမေဆာင္ခင္မွာ ငါ့ဖိတ္စာေရာက္လာေစရမယ္…”
- “ငါက မစြံပါဘူး… စြံတဲ့သူေတြက ေျပာအားရွိတာေပါ့…”
- “ငါက ေတာ္လို႔ ငါ့ကို ေၾကာက္ျပီး… ဘယ္သူမွ… မလိုက္ရဲတာ…”
- “ပိဂၤုတၱရလုလင္ေတြက ဥဒုမၺရေဒဝီနားကို မကပ္နိုင္ၾကတာပါ…”
- “ပုရိသေတြကို ေၾကြေအာင္လုပ္ဖို႔… ရူပါမလိုပါဘူး… ဗ်ဴဟာပဲလိုတယ္…”
- “ငါက ဘာမွၾကိဳးစားစရာမလိုဘူး… အိမ္က စီစဥ္ေပးလိမ့္မယ္…”
- “ငါ့အတြက္ဆိုရင္ အကူအညီေပးမယ့္ ပုရိသေတြမ်ား တန္းစီေနတာပဲ…”
- “မလိုခ်င္လို႔ပါ… လိုခ်င္ရင္ ေခါင္းေခါက္ျပီးေတာင္ ယူလို႔ရတယ္…”
- “ပုရိသေတြကို စိတ္မရွည္လို႔ အပ်ိဳၾကီးလုပ္ေနတာ…”
- “ဘာမွမဟုတ္တဲ့အခ်စ္ေနာက္လိုက္မေနနဲ႔ အခ်စ္ဆိုတာ ဘာမွမဟုတ္ဘူး…”
- “အပိုအလုပ္ေတြမလုပ္ခ်င္လို႔ပါ… တစ္ေယာက္တည္းေနတာေအးခ်မ္းတယ္”
- “သြားမပါရင္ေန… ကားပါရင္ စဥ္းစားမယ္…” စသည္ျဖင့္ေပါ့…
(တစ္ခ်ိဳ.ကေတာ့ ဘာမွျပန္မေျပာပါဘူး… ျပံဳးေနပါတယ္… တစ္ခ်ိဳ.ကေတာ့ မဲ့ျပံဳးျပံဳးပါတယ္… တစ္ခ်ိဳ.ကေတာ့ ခါးသီးစြာ မဲ့ပါတယ္… တစ္ခ်ိဳ.ကေတာ့ တည္တည္ၾကီးတံု႔ျပန္ပါတယ္…)
မိန္းကေလးေတြက သူမတို႔ရဲ့ နုပ်ိဳေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို အလြန္ႏွေျမာၾကပါတယ္… အမွန္တရားကိုလည္း လက္မခံနိုင္ၾကတဲ့အတြက္ ေခတ္ေပၚCosmetics မ်ားရဲ့ အကူအညီရဲ့ နုပ်ိဳျခင္းကို အခ်ိန္ဆြဲ… ဇရာကို က်ားကန္ထားတတ္ၾကပါတယ္… “ဣတိၳရူပံ ဓနံ”… ဆိုေတာ့လည္း… ေျပာရခက္သားပဲေလ…
ေနာက္တစ္ခုက အပ်ိဳၾကီးမ်ား စြံတဲ့အခါ ျဖစ္ေလ့ရွိတာေတြက…
-သူမတို႔ရဲ့ ရည္းစားကို အရမ္းခ်စ္ျမတ္နိုးၾကပါတယ္…
(လသားကေလးလက္ထဲကို အရုပ္ကေလးထည့္ထားျပီး ျပန္ယူတဲ့အခါ လံုးဝလႊတ္မေပးေတာ့ပဲ အတင္းအက်ပ္ကိုင္ထား သလိုမ်ိဳးပါ…)
-သဝန္လည္း အင္မတန္တိုတတ္ပါတယ္…
-မိန္းကေလး ငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ သူမရဲ့ရည္းစား စကားေျပာတာကိုလည္း မႏွစ္လိုပါဘူး…
(ေကာင္မေလးေတြက ငယ္ေပမယ့္ မေခဘူး…ပဲကလည္းမ်ား… အသံကလည္း ခရာတာတာ ညုတုတုနဲ႔လို႔ ေတြးေနတတ္ပါတယ္…)
-သူမကိုယ္တိုင္ကလည္း အသံေတြေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါေသးတယ္…
-တစ္ျခားလူကို ေျပာတဲ့ အသံနဲ႔ ရည္းစားကို ေျပာတဲ့ အသံ နူးညံ့မႈနဲ႔ အီစီကလီျဖစ္မႈ အဆတစ္ရာေလာက္ကြာ ျခားပါတယ္…
(မနွစ္က အသားညိဳေခ်ာ လံုးၾကီးေပါက္လွ အပ်ိဳၾကီးမမ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ဖူးပါတယ္... သူမ voice call ေျပာတဲ့အခါမွာ ပံုမွန္အသံနဲ႔ လံုးဝမေျပာပါဘူး... hand phone နဲ႔ေျပာရင္လည္း အဲလိုပါပဲ... ေျပာရင္းနဲ႔ ရယ္သံေတြလည္းပါေသးတယ္... အရယ္လည္းသန္ အအီလည္းသန္ပါတယ္... သူငယ္ခ်င္းေတြက သူ႔အေၾကာင္းေျပာရင္ မက်ဴက်ဴစိန္လို႔ ေျပာပါတယ္... ကၽြန္မ(က်မ)က က်ဴလြန္းလို႔ ေပးထားတဲ့နာမည္ကို မသိပါဘူး... သူမရဲ့နာမည္ အရင္းလို႔ပဲ ထင္ေနတာပါ... က်မကလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေျပာရင္ သူမကို ညႊန္းခ်င္တဲ့အခါ မၾကဴၾကဴစိန္လို႔ ေျပာပါတယ္... တစ္ရက္မွာ သူမနဲ႔သိတဲ့ အစ္မ တစ္ေယာက္က သူမနာမည္အရင္းနဲ႔ ေမးလာေတာ့... လူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားတယ္... ကိုယ္ပဲ လူမွားသလားေပါ့... မမွားပါဘူး... က်မက နာမည္ မွားမွတ္ထားမိတာပါ... ေတာ္ပါေသးတယ္... သူမကို မက်ဴက်ဴစိန္ေရ... ဧည့္သည္လာတယ္လို႔မ်ား ေျပာမိရင္ေတာ့... သူမ ဘာျဖစ္သြားမလဲ... က်မေရာ ဘာျဖစ္သြားမလဲ... ေအာင္မယ္ေလး ကုိယ့္ကိုကိုယ္ေတာ့ မေတြးရဲပါဘူး... လွ်ာေခ်ာင္ျပီး ေလာကြတ္မေခ်ာ္မိတာ... ကံေကာင္းလို႔)
-သူမတို႔ရဲ့ ရည္းစားကို အျခားလူမ်ားက အကူအညီေတာင္းမိရင္ အင္တင္တင္နဲ႔ သေဘာမတူသလို လုပ္တတ္ပါေသးတယ္…
အထက္ပါ အခ်က္ေတြက အပ်ိဳၾကီးေတြမွာသာ မဟုတ္ပါဘူး… မိန္းကေလး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိတတ္တဲ့ အခ်က္ေတြပါပဲ…
မိတ္ေဆြ… အပ်ိဳၾကီးနဲ႔မ်ား ၾကိဳက္မိလွ်င္ေတာ့ သင္သတိထားေလာ့…
ေငြေဒါင္းျဖဴ
June 18, 2008
"မေမ႔ႏိုင္"
အက်ဥ္းအားျဖင္႔ ...
အုန္းထမင္းန႔ဲ ၾကက္သားဟင္း အေၾကာင္း ၿပီးတ႔ဲ အခါ မယ္က မယ္တို႔ အဖြဲ႔ ရဲ႕ ဂုဏ္ပုုဒ္ကို ထပ္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ခ်င္ပါေသးတယ္...
အဲ အၿဖစ္အပ်က္ကေလးကေတာ႔ .....
မယ္တုိ႔ တဖြ႔ဲလံုးန႔ဲခင္ေနတဲ႕ ဆရာတစ္ေယာက္က မၾကာမီကမွ မဂၤလာေဆာင္သြားပါတယ္..အဲဒီဆရာက မယ္တုိ႔ရဲ႔ ဒယ္ဒီဆရာနဲ႔ အရမ္းခင္ပါတယ္.လာလည္ေနၾကပါ..တေန႔ေတာ႔ အဲဒီဆရာက အလည္လာရင္း မဂၤလာေဆာင္အတြက္ ဘာမွမေကၽြးရေသးလို႔ မယ္တုိ႔ အားလုံးကို ေကၽြးေမြးဖို႔ မုန္႕ပံုးၾကီး တစ္ပံုး နဲ႔ ေကာ္ဖီမစ္ထုပ္ၾကီး တစ္ထုပ္ ယူလာပါတယ္.. (အေၿခအေန အရပ္ရပ္ကို ၾကိဳသိသူပါ)
အဲဒီညက လူမစံုၿဖစ္ေသးေတာ႔.. မယ္တုိ႔အၿပင္ တၿခားအမေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္...အဲဒါနဲ႔ လူတက္ညီလက္ညီနဲ႔ မစားၿဖစ္ၾကေသးပါဘူး.... မနက္ေရာက္ေတာ႔ မုန္႔ပံုးက တစ္၀က္က်ိဳးေနပါၿပီ.. ေကၽြးခ်င္တဲ႔ ဆရာကေတာ႔ အားေပးၿပီး ေနတာကို မသိလိုက္ရွာပါဘူး....မီးတုိ႕ကိုလည္း ဆရာက လူစံုမွစားၾကရေအာင္လို႔ ၾကိဳမွမေၿပာထားတာေလ...အဲဒါနဲ႔ ညေရာက္ေတာ႔မွ ဆရာက ေကာက္ဖီပြဲ ႏႊဲၾကမယ္ဆိုၿပီး သြားၾကည္႔တ႔ဲ အခါမွာေတာ႔ မုန္႕ပံုးကလည္း ကုန္သေလာက္ၿဖစ္လို႔ ေနပါၿပီ..ဆရာလည္း အဲဒီေတာ႔မွ စိတ္ေလွ်ာ႔လိုက္ေလရဲ႔.....အဲ..ဒါေပမယ္႔ မယ္တို႔ ဒယ္ဒီဆရာကိုေတာ႔ စကားတစ္ခြန္း ေၿပာသြားးေလရဲ႔........"ဆရာ႔ သမီးေတြ စားတာေတာ႔ အံ႕ၾသတယ္ဗ်ာတဲ႔".......မယ္ကလည္း မယ္တို႔ကို အံ႕ၾသေနရွာတ႔ဲ ဆရာကို သနားလိုက္မိပါရဲ႔.. မီးတို႔ အမွားဟုတ္ပါဘူးေနာ္..စဥ္းစားၾကည္႔ၾကပါရွင္..ဘယ္သူ႕အမွားလဲလို႔ ..... ဟဲဟဲ...အၿဖစ္ေလးကေတာ႔ ဒီမွ်သာ......
******************-----------------------------------------------***********************
ဒါကအျပည္႔အစုံ Post ေလးပါ...
ရူးမွာစုိးရင္
...
ဟူး .....................မလြယ္ပါဘူးဗ်ာ
ဒီအဖဲြ႔မွာ ေနခ်င္ရင္ေတာ့ ဘက္စံုေတာ္မွပဲ ျဖစ္မယ္ဗ်
ပိုင္ဆို္င္တဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္အနည္းအက်ဥ္းကို ေငြေဒါင္းျဖဴလက္ခ်က္ ကာရန္မ်ားမွာ ေတြ႔မွာေပါ့ အဲဒါ လက္ေတြ႔ရဲ့ ၁၀ ပံု ၁ ပံုေတာင္မရွိေသးဘူး
ေျပာခ်င္တာေတြကေတာ့ မ်ားပ .....
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ post ေရးဖို႔မေျပာနဲ႔ ေရးျပီးသားေတြ ဖတ္ဖို႔ေတာင္ အားမထုတ္နုိင္တဲ့ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းေပါ့ေလ....ေျပာရတာေတာင္ လက္ေညာင္းတယ္ ...ေနာက္ စိတ္ပါမွပဲ ေျပာေတာ့မယ္
ိခ်က္တင္းဝင္ဖို႔က် စာရိုက္ဖို႔ ဝီရိယ ရွိပါ့ဗ်ာ ( ဆိုင္သူရွိရင္ ဝႏၵာမိဗ်ာ)
ေျပာရရင္ ကိုယ့္အတင္းကိုယ္ျပန္ေျပာသလို ျဖစ္ေရာ့မယ္
မအားပါဘူးဆိုမွ စာေရးေကာင္းတဲ့ ေငြေဒါင္းျဖဴက post အသစ္တင္လိုက္ေတာ့ လူကေနခ်င္ေပမယ့္ အက်င့္ကမေနနုိင္ေတာ့ျပန္ဘူး
မယ္ကမၻာကလည္း အျငိမ္မေနဘူး အလာေလးေတြ
ညညဆို ၾကာေလၾကာေလမႈန္တို႔ကလည္း သူစာျပီးတိုင္း အိပ္မယ္ ဆိုတာခ်ည္းပဲ
ေဘးမွာ မအိပ္နုိင္ေသးတဲ့ သူကိုေတာင္ အားမနာဘူး
ခုလည္း အိပ္ေတာ့မယ္တဲ့ သူ႔ကို မေက်နပ္တာနဲ႔ စာမၾကည့္ဘဲ post ဝင္ေရးေနမိေတာ့တာပဲ
အေဝးေရာက္ေနတဲ့ေမာင္ကို လြမ္းတဲ့သူကလည္း ျငိမ္ျငိမ္မလြမ္းဘူးဗ်ာ
သီခ်င္းေတြဖြင့္ဖြင့္ျပီးလြမ္းေတာ့ က်ေတာ့္မွာပါ ေရာဂါကူးကုန္ေရာေပါ့
ထေနာင္းတုိ႔က ေျပာေသးတယ္ ေတာ္ပါေသးရဲ့ ဘရူနို္င္းအထိမ္းအမွတ္ အုန္းထမင္းေက်ြးတာလုိ႔ ေရးလို႔..........." -----" ရတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ဆိုျပီးသာေရးလိုက္ရင္ေတာ့ ...သြားေတာ့မွာပဲ ဆိုျပီး
download specialist ကလညး္ ခုတေလာ အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔တဲ့ ဘာဇာတ္ကားမွ download မခ်ဘူး
အိုဗ်ာ ...ခုတေလာကေတာ့.........ေနရတာကို အဆင္မေျပပါဘူး
ခုခ်ိန္သၾကားမင္းဆင္းလာရင္ ေတာ့ ဒီpost ကို ဖတ္ေနတဲ့သူကို အရူးစာဖတ္တတ္လို႔ဆိုျပီး ကရုဏာရွင္ဘဲြ႔ေပးသြားမွာပဲ
ကဲ ...................ကရုဏာရွင္ေရ........ေရးခ်င္ရာေရးထားၾကတဲ့ D site ေလးကို ေနာက္တစ္ခါလည္း လာလည္လဲဲွ႔ဦးေပါ့ေနာ့........
ရူးမသြားရင္ေတာင္ မူးသြားဖို႔ေတာ့ အာမခံပါတယ္ဗ်..........အဟုတ္.......အဟုတ္....
အဲ.....ရူးသြားရင္လည္း စိတ္ေတာ့မပူပါနဲ႔ ဇီးယို ေက်ြးမယ့္ ဒကာ ရွိတယ္ေနာ
မယ္ကမၻာ႔မိတ္ဆက္
အက်ဥ္းအားျဖင္႔ ...
မယ္ကမၻာ႔မိတ္ဆက္
တို႔ကေတာ႔..ဒီဘေလာ႔ရဲ႕ member တစ္ေယာက္ပါ...အေၿခအေနအရပ္ရပ္ေၾကာင္႔ ခုမွစၿပီး မိတ္ဆက္ၿဖစ္ရေပမယ္႔ ေငြေဒါင္းၿဖဴကေတာ႔ ေကာင္းေကာင္းေဆာ္ထား...အဲေလ.. ေကာင္းေကာင္းမိတ္ဆက္ေပးထားၿပီးသားပါေလ...အကၽြန္.ကၽြႏု္ပ္ကလည္း.. ၾကာလာေလ ခံရဖြယ္မ်ားေလစြလို႔ ခံယူၿပီး တတ္သည္႔ ပညာ မေနသာဆိုသလို (ေဆာ္ပေလာ္ပြဲၾကီး) အဲေလ holy lady တို႔ရဲ႔ ဘေလာ႔ ၾကီးမွာ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲေတာ႔ လတၱံ႕.....*********လာမည္ၾကာမည္ေမွ်ာ္ *********
ဒါကအျပည္႔အစုံ Post ေလးပါ...
June 17, 2008
အုန္းထမင္းနဲ႔ ၾကက္သားဟင္း
ကၽြန္မ(က်မ)တို႔အဖြဲ႔ရဲ့ လက္ကိုင္ေဆာင္ပုဒ္ေလးကေတာ့...
***"အိပ္ျခင္းသည္အား... စားျခင္းသည္ အသား... စာက်က္ျခင္းသည္ အလကား"*** တဲ့...
အိပ္ေနခ်ိန္မ်ားလာမႏႈိးပါနဲ႔... ရန္သူျဖစ္သြားနိုင္ပါတယ္... အစားဆိုရင္လည္း အားလံုးရဲ့အားနဲ႔ ဝိုင္းျဖိဳလိုက္ၾကတာ အက္ဆစ္နဲ႔... ငရဲမီးနဲ႔ စားသြားသလိုပါပဲ... စာဆိုရင္ေတာ့ ေဝရာမဏိပါ... တတ္နိုင္သမွ်ေဝးေဝးက ေရွာင္ပါတယ္...
ဇန္နဝါရီလက က်မတို႔ အဖြဲ႔ထဲက တစ္ေယာက္ ဘရူနိုင္းနိုင္ငံကို သြားရပါတယ္... က်မတို႔က သူျပန္လာတာနဲ႔ ဝုိင္းညွဥ္းဆဲၾကဖို႔ ပါးစပ္ျပင္ထားၾကပါတယ္... ဒါေပမယ့္... သူက အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မေကၽြးေသးပဲ ေနပါတယ္...
ကဲ... စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဦး... ပါးစပ္ျပင္ထားတဲ့ သူေတြ ဘယ္ေလာက္သနားဖို႔ေကာင္းလိုက္သလဲဆိုတာ... ဒီလိုနဲ႔ပဲ... (၆)လ ေလာက္ၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ ေန႔ကို ေရာက္လာပါတယ္... သူက အုန္းထမင္းနဲ႔ ၾကက္သားဟင္းေကၽြးမယ္တဲ့... အားလံုးက ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့... အုန္းထမင္းနဲ႔ ၾကက္သားစားရခ်ည္ေသးရဲ့ေပါ့... သူက ရြာထဲက ၾကက္သားမွာလိုက္ပါတယ္... ေနာက္ေန႔က် ၾကက္သားပါလာပါတယ္... ၾကက္က ကိုင္ေတာ့ ကိုင္ထားျပီးသား... ဒါေပမယ့္ အေကာင္လိုက္ပါ... မခုတ္ရေသးပါဘူး...
ရႈပ္ပါတယ္... အေကာင္လိုက္ပဲေၾကာ္စားၾကစို႔ဆိုေတာ့... သူက ခ်က္မယ္တဲ့... ေစ်းကားနဲ႔ အုန္းသီးမွာလိုက္တယ္တဲ့... အဲလိုနဲ႔ပဲ သူက ၾကက္သားဟင္းခ်က္လိုက္ပါတယ္... ေန႔လည္စာကို ၾကက္သားဟင္းနဲ႔ စားလိုက္ၾကပါတယ္... ေတာ္ေတာ္ေလးစားေကာင္းပါတယ္... အုန္းထမင္းကေတာ့ အုန္းသီးရ မရ မသိေသးလို႔ အေကာင္အထည္မေပၚေသးပါဘူး... အုန္းထမင္းနဲ႔စားဖို႔ေတာ့ ၾကက္သားဟင္းေတြ က်န္ေနပါေသးတယ္...
ညေနမွာေတာ့ ေစ်းကားနဲ႔ အုန္းသီး (၂) လံုးပါလာပါတယ္... အဲဒီမွာ ျပႆနာစတာပါပဲ... အုန္းသီးက အလြယ္တကူ ျခစ္လို႔ရတဲ့ စင္းလံုးေခ်ာေလးမဟုတ္ပါဘူး... အုန္းဆံဖတ္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ပါ... လက္နဲ႔ ဆြဲခြာေတာ့လည္း အားအရမ္းစုိက္ရပါတယ္... ထင္သေလာက္ခရီးမေပါက္ပါဘူး... ေထာ္လာဂ်ီေမာင္းတဲ့ ဦးေလးက သနားေသာ အားျဖင့္ ဓါးမတစ္လက္ငွားခဲ့ပါတယ္...
ဒီမွာေတာ့ holy တို႔က လာထား... အုန္းသီးကို ေအးေအးေဆးေဆးခြဲတတ္တယ္ဆိုျပီး... ဓါးမကို ကုိင္လိုက္တယ္... ျပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္... "ငါက အုန္းဆံဖတ္ရွင္းျပီးသား စင္းလံုးေခ်ာ အုန္းသီးကိုပဲ ခြဲတတ္တာတဲ့..." အဲလိုေျပာျပီး အုန္းဆံဖတ္ရွင္းလင္းေရးဆက္္လုပ္ေနပါတယ္...
က်မနဲ႔ ထေနာင္းက အုန္းဆံဖတ္ေတြ ဆြဲခြာရတယ္... အုန္္းသီးကို လက္နဲ႔ ဖိလိုက္ ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္လိုက္နဲ႔ ခြာလိုက္ၾကတယ္... ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေအာင္ျမင္သြားပါတယ္... အဲဒီအခါက်ေတာ့... အုန္းေရခံျပီးေသာက္လိုက္ၾကတာေပါ့... ဘယ္ဟာမွာ အလဟႆ အျဖစ္မခံနိုင္ဘူးေလ... အုန္းသီးက အသားေတာ္ေတာ္ထူပါတယ္...
အဲဒီအခ်ိန္မွာ... အုန္းသီးျခစ္ဖို႔ အျခစ္(ခ်စ္)ကၽြမ္းတဲ့ ကာ(အင္းဝ)က ေမာင္းတင္ျပီးထြက္လာပါတယ္... ဘယ္မွာလဲ အုန္းသီးျခစ္ဖို႔ ျခစ္(ဂ်စ္)... ေဘးဘီကို ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သေဘၤာျခစ္(စိန္ခလုတ္)ကို သြားေတြ႔ပါတယ္... က်မက အဲဒါနဲ႔ျခစ္လိုက္လို႔ ေျပာေတာ့ ကာ(အင္းဝ)က မျဖစ္ေလာက္ဘူး... အဖတ္ေတြရလာရင္ အုန္းေရညွစ္ဖို႔မလြယ္ေလာက္ဘူးတဲ့... မလြယ္ရင္ ျခစ္ျပီးသားေတြ ျပန္ေထာင္းျပီးမွ ညွစ္တာေပါ့ဆိုေတာ့ အားလံုးသေဘာတူၾကတယ္... ျခစ္ဖို႔အတြက္ အုန္းသီးအသားေလးေတြပဲရေအာင္ holy က ျကိုးစားပါတယ္... ဓါးနဲ႔ အုန္းသီးက အင္အားမမွ်ရွာဘူး... သူ႔ခမ်ာ Balance ညီေအာင္ မနည္းညွိျပီး လုပ္ေနရရွာတယ္...
ကာ(အင္းဝ)က ျခစ္... မယ္ကမ ၻာက ေထာင္းပါတယ္... ခမ္းၾကာမႈန္ကေတာ့ Heineken Beer ပုလင္းဖံုးနဲ႔ ျခစ္ပါတယ္... တစ္ကယ္လိုမ်ား Heineken Beer ပုလင္းဖံုးေတြမ်ားမ်ားရွိရင္ ကာ(အင္းဝ)နဲ႔မယ္ကမ ၻာလည္း ေအးေဆးျခစ္ရံုပါပဲ... အခုေတာ့ တစ္ခုကိုေတာင္မနည္းရွာထားရတာပါ...
က်မလည္း ရွိဦးမလားဆိုျပီး ဟုိရွာ ဒီရွာထပ္ရွာပါတယ္... ျမန္မာျပည္ျဖစ္ Soju ပုလင္းဖံုးေလးတစ္ခု သြားေတြ႔ပါတယ္... အဖံုးေလးက ကခ်ဴကခ်ာေလးပါ... က်မလည္း အားက်မခံ Soju ပုလင္းဖံုးေလးနဲ႔ ျခစ္ပါတယ္... က်မျခစ္ေနတုန္း Soju ပုလင္းဖံုးေလးက အစြမ္းျပပါေတာ့တယ္... အဖံုးက အစိမ္းေရာင္ေလးပါ... အဖံုးေလးရဲ့ စြမ္းအားေၾကာင့္ အုန္းသီးဖတ္ကေလးေတြက အစိမ္းေရာင္ေျပာင္းလဲသြားျပီး သူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အေရာင္မဲ့သြားရွာပါတယ္...
ျခစ္ျပီးသြားေတာ့ ကာ(အင္းဝ)က အုန္းရည္ညွစ္ပါတယ္... အုန္းသီး(၂)လံုးဆိုေတာ့ အရည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရပါတယ္... holy က ဆန္ (၄) လံုးနဲ႔ ခ်က္မယ္ဆိုေတာ့ က်မက ဆန္ေဆးေပးလိုက္ပါတယ္... holy က စခ်က္ပါေတာ့တယ္...
ဒါေပမယ့္... ထမင္းေပါင္းအိုးက မလိမၼာဘူး... အိုးက်ပ္လို႔ ထမင္းကို နပ္ေအာင္ခ်က္မေပးနိုင္ဘူး... ဆန္က အေစ့လိုက္ေတြျဖစ္ေနတယ္... ဒါေၾကာင့္ ေရထပ္ထည့္တယ္... အဲဒါလည္း မနပ္နိုင္ဘူး... ကဲ... ဒီေလာက္ေတာင္ ေခါင္းမာတဲ့ ထမင္း တစ္ဝက္စီခြဲနွပ္ရေအာင္ဆိုျပီး... တစ္ဝက္ခြဲထုတ္လိုက္တယ္... ေရထပ္ထည့္တယ္... နွပ္တယ္... မနပ္ဘူး... ေပါင္းအိုးခလုတ္တက္သြားတယ္... ျပန္ဖိတယ္... ထပ္ႏွပ္တယ္... ေခါင္းမာတဲ့ ထမင္းေတြ အေပၚေအာက္ ေျပာင္းဆန္ေအာင္ ေၾကာက္ပါျပီေအာ္တဲ့အထိ ေမႊေနွာက္ပစ္လိုက္တယ္...
ည (၈)နာရီ ခြဲသြားျပီ... ဗိုက္ေတြလည္း အရမ္းဆာေနၾကတယ္... အုန္းသီးနံ႔... အုန္းရည္နံ႔... အုန္းထမင္းနံ႔ေတြ နွိပ္စက္လို႔ ေခါင္းေတြလည္း မူးေနၾကျပီ... က်မတို႔ အားလံုးက အုန္းထမင္းကို အရမ္းေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့ၾကတာပါ... (၆)လေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရတာပါ... ဒါေပမယ့္ မွန္းခ်က္နဲ႔ နွမ္းထြက္မကိုက္ရွာပါဘူး...
ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အုန္းထမင္းက ဘယ္ေလာက္ပဲ ေခါင္းမာ ေခါင္းမာ... holyfriends တို႔ရဲ့ ဝါးျမိဳျခင္းခံလိုက္ရရွာတယ္... မနပ္နိုင္တဲ့ အုန္းထမင္းေလးကို ဝိုင္းသနားလိုက္ၾကတာမ်ား... holyfriends တို႔ တစ္ဖြဲ႔လံုး ေစာေစာအိပ္ရာဝင္လိုက္ၾကရတဲ့ အထိပါပဲ...
ေငြေဒါင္းျဖဴ
ကာရန္မ်ား
ကာရန္(၁)
သူမကုိယ္သူမေတာ့ အလွဆံုးလို႔ သတ္မွတ္ထားတယ္ ထင္ပါတယ္...
ကၽြန္မ(က်မ) တို႔ကေတာ့ သူမ အလွဆံုးေနျပီလို႔ ယူဆၾကတယ္...
သူမက က်မတို႔ အဖြဲ႔မွာ အၾကီးဆံုးေလ...
အိပ္ပုတ္လည္း ၾကီးတာပါပဲ...
တစ္ခါတစ္ေလ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ voice call ေျပာရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ေသးတယ္....
(ဟိုဘက္က လူကေတာ့ သူျငိမ္ျပီးနားေထာင္ေနတယ္ ထင္မွာေပါ့...) အစားဆိုရင္လည္း လာခဲ့... ဆန္တစ္္အိတ္နဲ႔ ဆိတ္တစ္ေကာင္ေလာက္ေတာ့ အသာေလးပဲ...အသံကလည္း အရမ္းနားဝင္ပီယံရွိတာ... တစ္ခါ သူ voice call ေျပာရင္းထေအာ္လိုက္တာ က်မတို႔ က်န္တဲ့လူေတြ လိပ္ျပာလြင့္သြားလို႔ ကလူကလူနဲ႔ လိပ္ျပာျပန္ေခၚရတဲ့ အထိပဲ...
ဒါေပမယ့္ သူမမွာ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္တစ္ခ်က္ရွိတယ္...
အဲဒါကေတာ့ သူမက က်မတို႔ အားလံုးရဲ႔ ဘဏ္တိုက္ၾကီးပါ...
(သူမ အားအရမ္းၾကီးတဲ့ အေၾကာင္းေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး... အားနာလို႔)
ကာရန္(၂)
သူမကိုယ္ သူမ ဂ်ပန္မနဲ႔ တူသတဲ့...
သူမက ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔ရဲ႔ နံပါတ္တစ္ အိပ္ပုတ္ၾကီးတဲ့သူပါ...
မ်က္မွန္ကေတာ့ ပါဝါ ၃၀၀ေက်ာ္တပ္ထားရတယ္...
ကဗ်ာေတြနဲ႔ သီခ်င္းေတြကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္...
လူပံုစံကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ...
သူမ မ်က္ႏွာေပၚက ခံစားခ်က္ေတြက တစ္သတ္မတ္တည္းပဲ...
သိပ္အေျပာင္းအလဲ မရွိဘူး...
အဲ... သူမ သက္ဝင္လႈပ္ရွားလာတဲ့ တစ္ေနရာရွိတယ္...
အဲဒါကေတာ့...
ကင္မရာေရွ့ေရာက္သြားလို႔ကေတာ့... အလိုအေလ်ာက္ပဲမ်ားသြားတတ္ျခင္းပါပဲ...
သင္က ကင္မရာမင္း(န္)ဆိုရင္ေတာ့...
သူမရဲ့ ပဲေလးေတြကို မွန္ဘီလူးက တစ္ဆင့္ေကာင္းေကာင္းျမင္ရမွာပါ...
သူမရဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ က်မတို႔ အဖြဲ႔ရဲ့ စိတ္ရႈပ္စရာေကာင္းတဲ့ စာရင္းအင္းအားလံုးကိုင္ေပးျခင္းပါ...
(သူမရဲ့ ကမ ၻာေက်ာ္ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကိုေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး... အားနာလို႔)
ကာရန္(၃)
သူမကိုယ္ သူမကေတာ့ ရုပ္ဆိုးေပမယ့္ ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္လို႔ ခဏခဏ ေျပာတတ္တယ္...
အေျပာခ်ိဳရင္ အရာအားလံုးကို ဖမ္းစားနိုင္တယ္လို႔ ထင္မွတ္ထားတဲ့သူ...
ကမ ၻာေပၚမွာ က်မ မခံစားနိုင္ဆံုးအသံကေတာ့...
သူမ voice call ေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ထြက္ေပၚလာတတ္တဲ့ ရယ္သံပါပဲ...
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ခံစားရတဲ့ က်မရဲ့ ခံစားခ်က္ကို ဘာနဲ႔ ႏႈိင္းျပရမွန္းကို မသိေတာ့ပါဘူး...
သူမ မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး မလုပ္ခ်င္ပါဘူး မၾကိဳက္ပါဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ အခ်က္ေတြက...
သူမ အမွန္တကယ္ ျဖစ္လာေသာ၊ တကယ္တမ္းလုပ္ျဖစ္ေသာ...
က်ိန္းေသေပါက္ ၾကိဳက္ျဖစ္သြားေသာ အခ်က္ေတြပါပဲ...
ျပီးေတာ့ ဆရာၾကီးလုပ္ခ်င္တာလည္း လြန္ပါေရာ...
က်မတို႔ သိခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း သူမမွာရွိေနတတ္တယ္...
ရႊီးကလည္း အရမ္းရႊီးတတ္တာ... ရုပ္တည္နဲ႔ တကယ္ဟုတ္သလိုေပါ့...
ႊရႊီးပံုမ်ားေျပာပါဦးမယ္...
ဟိုအဆိုေတာ္မေလး ၾကိဳးၾကာကို ဥၾသဆိုျပီးရႊီးခ်လိုက္တဲ့ အထိပဲ...
က်မတို႔ဝုိင္းေအာ္မယ့္ အခ်ိန္ကို ေမွ်ာ္လင့္ျပီး သူမလုပ္နိုင္တာေတြလည္း ေလွ်ာက္ေျပာတတ္ေသးတယ္...
သူမရဲ့ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သူမ်ားေျပာသမွ်စကားေတြကို သည္းခံနားေထာင္ေပးတတ္ျခင္းပါပဲ...
(သူမရဲ့ က်ဴက်ဴစိန္္ျဖစ္ရပ္ေတြကိုေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး... အားနာလို႔)
ကာရန္(၄)
သူမကိုယ္ သူမ မွန္ၾကည့္ျပီး ငါေတာ္ေတာ္လွပါလားလို႔ ေျပာတတ္တယ္...
အင္တာနက္ကေန ဇာတ္ကားေတြ download လုပ္ျပီး တစ္ေနကုန္ ထိုင္ၾကည့္ေနတတ္တယ္...
အသံအားကိုးနဲ႔ အရာအားလံုးကို ေျဖရွင္းတတ္တဲ့သူ...
ကဂ်ီကေဂ်ာင္မ်ားျပီး...လူေတြနဲ႔ သိပ္မအပ္စပ္တဲ့သူ...
စုတ္တီးစုတ္ျပတ္နဲ႔ မ်က္ႏွာမသစ္ခင္ နံနက္စာ စားတတ္ေသးတယ္...
အဝတ္ေတြလည္း ပံုထားျပီး ဝတ္စရာမရွိေတာ့မွ ေလွ်ာ္တတ္တယ္...
ေလွ်ာ္ျပီးရင္လည္း မီးပူတိုက္ဖို႔ကို စိတ္္ကူးထဲမထည့္ဘူး...
နေမာ္နမဲ့နုိင္လြန္းလို႔ ခဏခဏတိုက္မိခိုက္မိတတ္ေသးတယ္...
သူမေအာ္ရင္ ရယ္ရင္ အားလံုးနားမခံနိုင္လို႔ နားကို ခဏျဖဳတ္ထားခ်င္မိၾကတယ္...
သူမရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ တစ္ခုခု လုိအပ္လာရင္ မရွက္တမ္း ေခ်းေပးငွားေပးတတ္ျခင္းပါပဲ...
(သူမရဲ့ ေအာ့ေၾကာလန္စရာ အခ်က္ကေလးေတြေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး... အားနာလို႔)
ကာရန္(၅)
သူမကိုယ္ သူမ ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုးလို႔ ထင္မွတ္ထားပါတယ္...
အားလံုးရဲ့ အျမင္မွာေတာ့ ဗလအေကာင္းဆံုးလူပါ...
သူမကေတာ့ အလြန္ေခ်း(ဂ်ီး)မ်ားပါတယ္...
အေကာင္းဆံုးေတြကို သေဘာက်တတ္ပါတယ္...
ေရြးလြန္းလို႔ အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ရမယ္ဆိုရင္ သူမထိပ္ဆံုးကပါမွာပါပဲ...
အျငင္းလည္း အရမ္းသန္ပါတယ္...
ကမ ၻာ့ အျငင္းျပိဳင္ပြဲလုပ္ရင္ ပလက္တီနမ္ တံဆိပ္ရမယ့္သူပါ...
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လည္း အရမ္းယံုလြယ္လြန္းတယ္...
သူမ်ားက စေနာက္ေျပာတာေတြကိုလည္း အတည္မွတ္ေနတတ္ပါတယ္...
သူမရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာဆို အကူအညီေတာင္းရင္ အျပည့္အဝကူညီတတ္ျခင္းပါပဲ...
(သူမရဲ့ စိတ္ၾကီးပံုနဲ႔ ဂဂ်ိဳးဂေဂ်ာင္ျဖစ္ရပ္ေတြကိုေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး... အားနာလို႔)
ကာရန္(၆)
သူမကိုယ္ သူမျပံဳးအလွပိုင္ရွင္လို႔ ယူဆထားပံုပါပဲ...
က်မတို႔ကေတာ့ ခင္သႏ ၱာသက္ခ်ိဳျပံဳးလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္...
စိတ္ကူးတည့္ရာ ေလွ်ာက္လုပ္တတ္ပါတယ္...
ျပီးရင္ ၾကာရွည္မလုပ္ပါဘူး... ေကာက္ရိုးမီးလိုပါပဲ...
စကားကေတာ့ အရမ္းၾကြယ္ပါတယ္... တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ သူမ်ားကို ဂရုမစိုက္ပဲ လုပ္ခ်င္တာေတြေလွ်ာက္လုပ္တတ္ပါတယ္...
ကိစၥတစ္ခုၾကံဳလို႔ အားလံုးေပါက္ကြဲဲၾကခ်ိန္မွာ သူမကေတာ့ ေအးေဆးပါပဲ...
အဲ... အားလံုးေအးေဆးသြားရင္ေတာ့ သူမက အနာေဟာင္းကို တုတ္နဲ႔ဆြျပီး ေဒါသူပုန္ထေတာ့တာပါပဲ...
သူမရဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ သူမ စိတ္ကူးေပၚလာခ်ိန္မွာ အားလံုးအတြက္ အစစအရာရာ လုပ္ေပးတတ္ျခင္းပါပဲ...
(သူမရဲ့ အီစီကလီသံနဲ႔ ဖုန္းအၾကာၾကီးေျပာတတ္တဲ့ အေၾကာင္းေတာ့ ထည့္မေျပာေတာ့ပါဘူး... အားနာလို႔)
***ကာရန္ေတြရဲ့ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ အခ်င္းခ်င္း ေအာ္ဟစ္ျပီး ရန္ပြဲေတြ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း ႏႊဲတတ္ျခင္းပါပဲ...***ေငြေဒါင္းျဖဴ
June 05, 2008
ေျပာရဦးမယ္...
ဒီေန႔ေခတ္ၾကီးမွာ Internet သံုးသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား Blog Post ေတြ ေရးေနၾကတာေလ... ကုိယ္ရဲ႔ Blog Site ေလးမွာ ကုိယ္ေရးခ်င္တာ ေရးရတာလည္း ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေပါ့ေနာ္... တစ္ေန႔ေတာ့ ဒီ Blog ရဲ႔ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ Holy က သူ Blog တစ္ခု Create လုပ္ျပီးျပီတဲ့... Post ေတြတင္ပါဦးတဲ့... သူ Invite လုပ္လိုက္ျပီတဲ့... ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ... ေငြေဒါင္းျဖဴတို႔ကလည္း စာေရးဆရာေတာ့ျဖစ္ခ်င္သား... အားေပးမယ့္လူရွိလို႔ကေတာ့ ဝမ္းသာအားရ ကင္းျမီးေကာက္ေထာင္ေရးမယ့္ အမ်ိဳးအစား... လာေလ့... ေရးလိုက္ဦးမဟဲ့ေပါ့... တကယ္တမ္းေရးဆိုေတာ့ ခက္သားလား... ဒါေပမယ့္ ကိစၥမရွိပါဘူး ... မေရးတတ္လည္း ဘာမွ မျဖစ္ဘူးဟုတ္လား?... "အို... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Blog ထဲမွာ... Online ေပၚမွာေတာ့... စာေရးဆရာ ျဖစ္ရခ်ည္ေသးရဲ့"...
June 01, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)
